- аузы басы
- лицо
Казахско-русский словарь. 2013.
аузы басы
Смотреть что такое "аузы басы" в других словарях:
дөрбиген — (Талд., Қоғ.) дорбиған. Аузы басы д ө р б и г е н біреу екен (Талд., Қоғ.). Аяғында ақжұлықтанған ескі қонышқа қоқыр көннен бас салып тігілген д ө р б и г е н үлкен етік (С. Мұрат., «Жұлдыз», 1987, №1, 7) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жағалдану — (Алм., Шел.) кір болу, былғану, жұғу. Немене, аузы басың ж а ғ а л д ан ы п қалыпты (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
түштірей — ет. Астыңғы ерні кейін, үстіңгі ерні ілгері шығып, аузын бүрістіру. Т ү ш т і р е й г е н аузы басы жыбырлап әлі күліп тұрса да, көзіндегі қуақы ұшқын қатайып, ызалы отқа айналып бара жатты (О.Ахмет, Қарқаралы., 272) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қазан — I зат. сөйл. 1. Қазандоп. Қ а з а н ойынын қыс уақытында мұздың үстінде, ал жазда тақыр алаңдарда ойнауға болады. Ойынға қатысушылардың әрқайсысының басы қайқы қақпа таяғы және барлығына ортақ добы болуы керек (Б.Төтенаев, Қаз. ұлт. ойын., 61). Қ … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кәуір — зат. сөйл. Кәпір. Бұлыт болған айды ашқан, Мұнар болған күнді ашқан, Мұсылман мен к ә у і р д і ң Арасын бұзып өтіп дінді ашқан – Сүйінішұлы Қазтуған! (Жеті ғасыр., 1, 18). Мыңнан мыңнан жылқы айдап, Дәулеті қалың біткен жер. Аузы түкті к ә у і р … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
